ซ้องกั๋ง
“ซ้องกั๋ง” หรือ “สุยหู่จ้วน” หรือ “108 ผู้กล้าหาญแห่งเขาเหลียงซาน” เป็นนิยายอิงประวัติศาสตร์ที่จับความมาจากเหตุการณ์ช่วงปลายราชวงศ์เป่ยซ่ง ราว พ.ศ.1443 ว่าด้วยเรื่องของกบฏชาวนา หรือผู้กล้า 108 คนที่ถูกกดขี่ไม่ได้รับความเป็นธรรมได้ไปรวมตัวกันบนเขาเหลียงซานปล้นสะดมไปช่วยคนจน แต่เดิมเป็นเรื่องเล่าปากต่อปาก ต่อมาศิลปินพื้นบ้านนำเรื่องเล่านี้มาผูกเป็นเพลงงิ้ว เรื่องสุยหู่จ้วนมีการประพันธ์ขึ้นเป็นลายลักษณ์อักษรครั้งแรกโดยซือไน่อัน และต่อมาได้รับการขัดเกลาจากหลอกว้านจง ผู้ประพันธ์นวนิยายสามก๊ก แต่ก็มีบางแห่งว่าซือไน่อันเป็นอาจารย์ของหลอกว้านจง บางแห่งว่าเป็นคนเดียวกัน ทั้งนี้ ชื่อเรื่องสุยหู่จ้วน มีความหมายว่า ลำนำริมฝั่งน้ำ หมายถึงสถานที่ซึ่งเป็นแหล่งรวมตัว หรือฐานทัพของผู้กล้าทั้งร้อยแปดคน คือริมทะเลสาบเหลียงซานป๋อ