เซิง
เซิงเป็นเครื่องดนตรีประเภทเป่าที่เก่าแก่ของจีน มีประวัตินานที่สุดที่ใช้ลิ้นเป็นเอกเทศในโลก และเคยมีอิทธิพลต่อการพัฒนาเครื่องดนตรีตะวันตกด้วย
ซุน
ซุนเริ่มมีขึ้นจากเครื่องมือล่าสัตว์ที่เรียกว่า”หลิวซิงสือ” ในสมัยดึกดำบรรพ์ มนุษยได้ใช้เชือกผูกกับก้อนหินหรือก้อนดิน เพื่อขว้างไปล่านกหรือสัตว์
เซียว(ขลุ่ยจีน)
เซียว มีอีกชื่อหนึ่งเรียกว่า ตุ้งเซียว เป็นเครื่องดนตรีโบราณของจีน ตั้งแต่หลายพันปีก่อน เซียวก็เป็นเครื่องดนตรีพื้นบ้านที่แพร่หลายในจีนแล้ว
เจิง
กู่เจิงปัจจุบันเป็นเครื่องดนตรีที่มีสาย 21 สายใช้วางในแนวนอนเวลาเล่น แต่ละสาย มีหย่อง(ไม้ลักษณะเป็นรูปสามเหลี่ยมคล้ายตัว A
งิ้ว“หวงเหมยซี่”
งิ้ว“หวงเหมยซี่”เดิมมีชื่อว่า “หวงเหมยเตี้ยว”หรือ “ไฉ่ฉาซี่ ” เป็นงิ้วพื้นบ้านชนิดหนึ่งที่มีขึ้นในเขตเชื่อมต่อกันระหว่างมณฑลอานฮุย
ประวัติของงิ้วปักกิ่ง
งิ้วปักกิ่งของจีนถูกขนานนามว่าเป็น“อุปรากรแห่งบูรพา” นับเป็นมรดกทางวัฒนธรรมแห่งชาติขนานแท้ของจีน เพราะเกิดขึ้นในปักกิ่ง จึงมีชื่อเรียกกันว่า “จิงจวี้”
งิ้วคุนจวี้
ระหว่างวิวัฒนาการทางประวัติของงิ้ว งิ้วคุนจวี้เคยมีชื่อเรียกกันต่าง ๆ นานา เช่น “คุนซานเชียง” “คุนเตี้ยว” “คุนฉวี” “หนานฉวี” และ “หนานอิน”